ความเป็นมาและการไม่บังคับใช้ของพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน --
บทที่ 1 สัญญาจ้างแรงงานที่ไม่เป็นธรรมและการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมต่อลูกจ้าง --
บทที่ 2 นายจ้างไม่มีสิทธิออกกฎระเบียบอย่างไรก็ได้ --
บทที่ 3 นายจ้างต้องกำหนดวันหยุด วันลา แก่ลูกจ้าง --
บทที่ 4 นายจ้างโยกย้ายลูกจ้างไปสถานที่ทำงานใหม่ --
บทที่ 5 ห้ามนายจ้างจ่ายค่าจ้างต่ำกว่าอัตราค่าจ้างขั้นต่ำ --
บทที่ 6 หลักเกณฑ์การสั่งลูกจ้างทำล่วงเวลา --
บทที่ 7 ห้ามนายจ้างหักค่าจ้าง --
บทที่ 8 เมื่อเลิกจ้าง นายจ้างต้องคืนเงินประกันการทำงาน --
บทที่ 9 การคุ้มครองลูกจ้างเมื่อถูกเลิกจ้าง และการเลิกจ้างไม่เป็นธรรม --
บทที่ 10 นายจ้างมีสิทธิไม่อนุมัติการลาออก และการจ่ายค่าจ้างหลังการลาออก --
บทที่ 11 ความหมายของคำว่าค่าจ้าง --
บทที่ 12 ความหมายของคำว่าเลิกจ้าง --
บทที่ 13 เงินประกันการทำงาน --
บทที่ 14 การจ่ายค่าล่วงเวลา ค่าทำงานในวันหยุดและค่าล่วงเวลาในวันหยุด --
บทที่ 15 ความหมายและประเภทของสวัสดิการแรงงาน --
บทที่ 16 ลูกจ้างมีสิทธิได้รับใบรับรองการทำงานเมื่อถูกเลิกจ้างหรือลาออก --
บทที่ 17 การเลิกจ้างลูกจ้างโดยไม่เคยออกหนังสือเตือนมาก่อน และการสั่งพักงาน --
บทที่ 18 ลูกจ้างถูกโยกย้ายตำแหน่งหน้าที่งานหรือเพิ่มงานที่ต่างจากสัญญาจ้าง --
บทที่ 19 หลักเกณฑ์การเกษียณอายุ --
บทที่ 20 พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงาน ฉบับที่ 7 พ.ศ. 2562 --
บทพิเศษ 1 กองทุนเงินทดแทนกับการคุ้มครองลูกจ้าง --
บทพิเศษ 2 สิทธิประโยชน์ของผู้ประกันตนตามมาตรา 33 --
บทพิเศษ 3 การไม่ใช้แรงงานเด็กและแรงงานบังคับในอุตสาหกรรมที่ใช้แรงงานเข้มข้น --
พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 (แก้ไขล่าสุด).